Onlangs heb ik u in dit en dit artikel mijn observaties kenbaar gemaakt inzake het fenomenale verlies van de AEX-index. Inmiddels zijn de verliezen verder opgelopen en loont het de moeite om te bekijken hoe de huidige crisis in de effectenhandel in historisch perspectief kan worden geplaatst.
Een veel genoemd historisch voorbeeld is de beurskrach van 1929. Want in 1929 bereikte de Dow Jones (cijfers over de Nederlandse effectenbeurs ontbreken) een voorlopig hoogtepunt van 381,17. Het dieptepunt werd pas bereikt op 8 juli 1932. De Dow Jones noteerde toen nog maar een schamele 41,22. Een verlies van ruim 89%. Het duurde vanaf dat moment nog 22 jaar om weer het in 1929 bereikte hoogtepunt te passeren.
Tijdens de beruchte beurskrach van 1987 daalde de AEX (toen nog in guldens) van een voorlopig hoogtepunt van 286,06 (11 augustus 1987) naar een dieptepunt van 152,36 (10 november 1987). Dat is een verlies van ruim 46%.
Hoe serieus is nu de huidige beursmalaise in vergelijking met deze twee historische voorbeelden?
Wel, tamelijk serieus. Het verlies is niet zo erg als in 1929, maar een behoorlijk stuk erger dan in 1987.
De tegenwoordige crisis in de effectenhandel begon reeds in het jaar 2000. De 4e september van dat jaar is voor Nederlandse beleggers een historische datum. Op die dag, inmiddels ruim 8 jaar geleden, bereikte de AEX-index haar vooralsnog hoogste notering, te weten 701,56.
Eergisteren echter, vrijdag 24 oktober 2008, sloot de AEX-index na de zoveelste dag van zware verliezen maar liefst 4,63% in de min. De slotstand bedroeg daarmee 245,92. Die zelfde stand werd ook al eens op 10 april 1996 gepasseerd. Inmiddels heeft de AEX dus de winst van 12 jaar, 6 maanden en 15 dagen verloren. Dit jaar alleen al heeft de AEX ruim 52% van zijn waarde verloren. Ten opzichte van het hoogtepunt in 2000 is het verlies bijna 65%.
Het verlies is inmiddels zo ernstig dat de VEB onlangs bekend maakte dat de gemiddelde particuliere Nederlandse belegger dit jaar ruim 50.000 Euro per persoon is kwijtgeraakt! En dat is alleen nog maar het verlies binnen de eigen portefeuille. Als de verliezen van de pensioenen en beleggingshypotheken- en verzekeringen worden meegerekend is het allemaal nog veel dramatischer.
De vraag is waar dit gaat eindigen. Want iedere keer weer denken beleggers dat sprake is van een goed instapmoment maar daarna zakken de koersen nog verder weg. Op zeer korte termijn verwacht ik nog geen verbetering. De Nikkei is zaterdagnacht al weer 9,6% lager gesloten en de Europese beurzen hebben daar nog niet op gereageerd. De stroom slechte bedrijfsresultaten is waarschijnlijk nog maar net begonnen. Dus op dat front is de komende maanden nog behoorlijk veel beroerd nieuws te verwachten. Op een deel van slechte nieuws is inmiddels wel door de beleggers geanticipeerd waardoor de koersen wellicht al een beetje vooruit lopen.
Dat het zo erg gaat worden als in 1929 wil ik niet geloven. De wereld is in bijna 80 jaar volkomen veranderd en de oorzaken die toen tot een zeer diepe depressie hebben geleid ontbreken nu in ieder geval ten dele. Maar een verdere daling van de AEX tot onder de 200 punten grens sluit ik niet uit. Tegen die tijd zijn er wellicht nog voldoende bedrijven die interessante winsten maken waardoor in een aantal gevallen aandelen wel erg goedkoop worden. Ik stap in ieder geval weer in als de AEX onder de 200 zakt.
(1295 views)